Devekuşu Yem içeriği
İçindekiler
Devekuşu besin içeriği ve sindiriminin fizyolojisi
Devekuşu temel olarak ihtiyaç duyduğu enerjiyi elde etmek için yer. Gereken diğer besin maddelerinin alım ve emilim miktarı, diyetteki enerji miktarına bağlıdır. Ölçü birimi kalori enerjisidir. Bir kalori, bir gram suyun sıcaklığını bir santigrat derece artırmak için gereken ısı miktarıdır (16,5’ten 17,5 santigrat dereceye). Devekuşu yemi su, protein, karbonhidrat, yağ, mineral ve vitaminlerden oluşur, öderiz.
Devekuşu beslenmesi – sindirim fizyolojisi
Yemler yemek borusuna girer. Yemek borusunun üst kısmı cep şeklindedir. Cebin bu kısmı dolduğunda devekuşu başını kaldırır ve yemek borusundan bağırsağa beslenir. Yemi yumuşatmak için burada sindirim suları eklenir. Yiyecekler daha sonra nispeten büyük bir kanaldan bir beze veya kaslı mideye girer. Burada yiyecek parçacıkları, deve kuşlarının yiyecekleriyle birlikte serbestçe yedikleri çakıl veya ince kum yardımıyla mekanik olarak ezilir.
Yem ince bağırsaktan (6,5 m uzunluğunda) geçer ve buna esas olarak pankreastan salgılanan diğer sindirim suları eklenir. Bir çift çekum tarafından oluşturulan fermantasyon odalarında, lifler mikrobiyolojik olarak parçalanır.
Yiyecekler yaklaşık 40 saat sindirim sisteminde kaldığından, anaerobik bakteriler selüloz ve hemiselülozun çoğunu parçalayabilir ve emilen ve hayvan için enerji üreten uçucu yağ asitleri üretebilir.
Gıda içerikleri
Besinler su, protein, karbonhidrat, yağ, mineral ve vitaminlerden oluşur. Diğer hayvanlar gibi, devekuşları da büyümek, bakımını yapmak ve üremek için suya, karbonhidratlara, proteinlere, yağlara ve vitaminlere ihtiyaç duyar. Enerji, şekerler, nişastalar, yağlar, proteinler ve ham lif (selüloz ve hemiselüloz) içeren gıdalardaki karbonhidratların parçalanmasıyla elde edilir.
Devekuşlarının en önemli ihtiyacı enerjidir. Genel olarak, diyetteki tüm yiyecekler enerji seviyelerine göre ölçülmeli ve formüle edilmelidir.
Gıdada kullanılabilir enerjiye metabolik enerji (ME) denir. Metabolik enerji, gıdanın ham enerjisi ile dışkı, idrar ve sindirim gazlarının ham enerjisi arasındaki farktır. ME, kuşun gerçekte sindirilen ve emilen ve kilogram başına kilokalori cinsinden hesaplanan enerji alımının bir parçasıdır.
Devekuşu yetiştiriciliğinde, dikkate alınması gereken önemli konulardan birisi yavru bakımı olmaktadır. Altın kuluçka uzmanları tarafından devekuşu yavrularının beslenmesi ile ilgili bir makale paylaşılmaktadır. ve okumanızda fayda vardır.
Devekuşu için uygun Su :
Kuşun yaşına ve durumuna bağlı olarak vücut ağırlığının %50 ila %80’i sudur. Devekuşu sağlığını ve canlılığını korumak için yeterli ve kaliteli su temini şarttır. Su, kuşlara kısıtlama olmaksızın erişilebilir olmalıdır ve kıtlığı, büyümenin azalmasına, gıda kalitesinin ve verimliliğinin düşmesine ve üreme sorunlarına yol açabilir.
4 ila 6 aylık devekuşları, 24 saat boyunca su içmezlerse besinlerinin %45’ini kaybederler. 48 saat su içmeyen kuş, ağırlığının %31’ini kaybedebilir. Su, temiz, kirlenmemiş ve taze, yazın serin, kışın içilebilir olmalıdır.
Su, birçok fiziksel ve kimyasal özelliğe sahiptir ve tüm vücut aktivitelerinde çok önemli bir rol oynar :
- Su mükemmel bir çözücüdür ve birçok maddeyi çözerek vücuda girer. Su ayrıca karbonhidratların, yağların ve proteinlerin sindirimi gibi çeşitli reaksiyonlar için iyi bir kimyasal ortamdır.
- Suyun özgül sıcaklığı yüksektir ve suyun sıvıdan buhara dönüşümü yüksek ısı enerjisi gerektirir. Suyun bu özelliği vücut ısısının düzenlenmesinde çok önemli bir rol oynar.
- Su, yaşam için gerekli olan vücudun elektrolit dengesinin korunmasında ana faktördür.
- Su, hücrenin doğal şeklini korumada ve vücudun normal yapısını ve işlevini korumada önemli bir rol oynar.
- Su, eklem yüzeylerinin kayma hareketinde ve beyin omurilik sıvısında önemli bir rol oynar.
- Hayvanlar yiyeceksiz uzun süre hayatta kalırlar, ancak su olmadan sadece birkaç gün hayatta kalabilirler.
- Deve kuşlarının gün içinde yeterince su alması gerekir. Bu su vücuda besin metabolizmasından gelen su (metabolik su) ve kuşun içtiği su gibi çeşitli yollarla girer. Kanıtlar, su tüketiminin gıdanın ağırlığının 2 ila 3 katı olduğunu göstermektedir.
Hastalık su tüketimini etkileyebilir. Su alımında ani bir azalma, hastalığın erken bir belirtisi olabilir.Suluklar her gün temizlenmeli ve tatlı su ile doldurulmalıdır. Büyüyen tavuklar ve kuşlar asla sıcak su kullanmamalıdır.
İçilen kuş suyu patojenlerden arındırılmış olmalı ve 1 ila 2 ppm arasında klorlanmalıdır. Bu konuda genellikle belediye içme suyu uygundur. Çiftlik suyu klorlanmalı ve ayrıca bakteri veya mineral kontaminasyonu olmadığından emin olmak için 6 aylık aralıklarla test edilmelidir.
Su numuneleri periyodik olarak laboratuvara gönderilmeli ve nitrat, sülfat ve diğer zararlı maddelerin toplam çözünür katı (TDS) miktarı belirlenmelidir. Aşağıdaki tablo referans olarak kullanılabilir. Bazı durumlarda, su kalitesini iyileştirmek için filtrelerin veya su sertleştiricilerin kullanılması gerekir.
Protein :
Proteinler, hayvan ve bitki yaşamında önemli bir rol oynar. Bitkiler ana protein kaynağıdır ve karbon dioksit, su, nitratlar ve sülfatlar gibi basit bileşiklerden birleştirilebilir ve sentezlenebilir. Hayvanlar ihtiyaç duydukları proteinleri basit bileşiklerden sentezleyemezler. Diyet proteini kaynağı olarak bitki materyallerine veya bazı hayvan dokularına bağımlıdırlar.
Vücuttaki proteinler, kan bileşikleri, immünojenik antikorlar, genetik, enzimler, hormonlar gibi temel roller oynarlar. Proteinler, uzun amino asit zincirlerinin birbirine bağlanmasıyla üretilir. Amino asitler, her hücrenin temel bileşenleridir ve vücuttaki birçok metabolik süreçte yer alır.
Bu nedenle besinlerdeki protein, herhangi bir canlının büyümesinde ve üremesinde en önemli faktörlerden biridir. Hayvanlara protein verilirken hem diyetteki protein miktarı hem de besin değeri dikkate alınmalıdır. Proteindeki amino asitlerin bileşimine bağlıdır.
Vücudun proteinlerini oluşturan 22 amino asit vardır. Kanatlı hayvanların vücudunda sentez imkansızlığı nedeniyle bu amino asitlerden on iki tanesi diyette (temel amino asitler) bulunmalıdır.
Bu 12 amino asitten beşi kritik amino asitler olarak adlandırılır, çünkü bunlar sadece esansiyel olmakla kalmaz, aynı zamanda tam tahıllar gibi doğal gıdalarda da küçük miktarlarda bulunur. Devekuşu diyetinde kritik amino asitlerin (metionin, sistin, lisin, triptofan ve arginin) sağlanması gereklidir.
Proteinlerin ana kaynakları iki kategoriye ayrılır: bitki ve hayvan. Başlıca bitkisel kaynaklar soya küspesi, pamuk tohumu küspesi ve ayçiçeği küspesi olup en önemli hayvansal kaynaklar et tozu, balık tozu ve kan tozudur. Tüm bu yorumlarla birlikte diyet metiyonin ve lisin açısından dengelenmeli ve amino asit takviyeleri kullanılmalıdır. Bu takviyeler piyasada mevcuttur.
karbonhidrat
Karbonhidratlar karbon, hidrojen ve oksijenden oluşur ve hayvanlar için en önemli enerji kaynağıdır. Başlıca karbonhidrat kaynakları mısır, buğday, arpa ve sorgumdur. Bitkinin ana hücre duvarı yapısı selülozdur. Selüloz genellikle endüstriyel kümes hayvanları tarafından sindirilmez. Hemiselüloz birçok farklı şeker içerir ve sindirimi selülozdan daha kolaydır, ancak nişastadan daha az sindirilebilirdir.
Lif, nişasta olmayan polisakkaritler artı lignin içerir ve devekuşu sindirim enzimlerine dirençlidir ve bu hayvan lifi sindiremez. Devekuşlarında lif fermantasyonu mide ve solungaçlarda başlar, ancak esas olarak çekum ve kolonda gerçekleşir. Uçucu yağ asitlerinin konsantrasyonları solungaç ve ön bağırsakta yüksek, ince bağırsakta düşük ve kalın bağırsakta yüksektir.
Yağlar
Katı ve sıvı yağlar enerji üretir ve bazı vitaminlerin emilimi için gereklidir. Yağlar bitkisel ve hayvansal kökenlidir ve yağ asitleri bakımından farklılık gösterir.
Diyetlerde takviye olarak kullanılan yağlar şunları içerir: yemeklik yağlar, bitkisel yağlar ve hayvansal yağlar, yağ ve sabun fabrikalarından kaynaklanan atıklar
Yağlar diyetin enerjisini arttırır, çünkü metabolik enerjileri karbonhidrat ve proteinlerin metabolik enerjisinin 2.25 katıdır. Diyetteki yağ miktarı çok fazla olmamalıdır. Çünkü kalsiyum emilimini azaltır ve ayak kemiğinde rahatsızlıklara neden olur. Bazı yağ asitleri hücre zarlarının bileşiminde kullanılır veya yağ dokusu olarak depolanır, bu durumda vücudun enerji deposu görevi görürler.
Mineraller
Tüm hayvan türlerinin minerallere ihtiyacı vardır.
Bu maddelerin yapısal ve metabolik işlevleri vardır ve hayvanların bakımı, büyümesi ve üremesinde önemli rol oynarlar. Kalsiyum ve fosfor kemik oluşumu için gereklidir.
Kalsiyumun fosfora oranı her zaman 2’ye 1 olmalı ve üretim döneminde 3-4’e 1’e çıkarılmalıdır. Kalsiyum ve fosfor dengesizlikleri, olgunlaşmamış kuşlarda anormal kemik büyümesi, bozulmuş yumurta kabuğu oluşumu ve bodur büyüme gibi sorunlara yol açabilir.
Mineraller iki kategoriye ayrılır: ana mineraller ve kısmi mineraller. Ana mineraller kalsiyum, fosfor, sodyum, potasyum, klor, magnezyum ve kükürttür. Kısmi mineraller arasında demir, bakır, çinko, manganez, selenyum, iyot, molibden, flor ve kobalt bulunur.Yaygın mineral kaynakları kireçtaşı, kalsiyum fosfatlar (menu, di, tri), sofra tuzu ve kalsiyum magnezyumdur.
Minör mineral eksikliklerinin rolü ve semptomları hakkında daha fazla açıklama nihai tablolarda verilmektedir.
Vitaminler
Vitaminler yağda çözünen (A-D-E-K vitaminleri) ve suda çözünen (B-kompleks ve C) olarak ikiye ayrılır.
Yağda çözünen vitaminler, yağlı maddelerle birlikte bağırsakta emilir. Bu maddelerin emilim miktarı, diyetteki yağın türüne ve miktarına ve ayrıca hayvanın yağı sindirme ve emme yeteneğine bağlıdır. Yağda çözünen vitaminler vücut dokularında depolanabilirken, suda çözünen vitaminlerin depolanması çok düşüktür.
Tahıllar ve tahıllar bu besinlerde eksik olduğundan, kuşun diyetine birçok vitamin eklenmelidir. Vitaminlerin içme yoluyla emilimi, oral yoldan daha iyidir. İçme suyuna vitamin eklemenin dezavantajlarından biri de vitaminlerin oksidasyonu ve aynı zamanda gereğinden fazla veya az tüketilmesidir.
